Son ses müzik dinlemem ben. Ama bugün dinliyorum. O beni biriyle beraber sanarken, ben onun eski sevgilisiyle buluşmasına kızıyorum. Aklımda o kadar çok kişi var ki. Ama sadece onunla geleceğimi hayal ettim ben, sadece onunla olmak istedim. Kızıyorum, sinirleniyorum, üzülüyorum.

İlk aşklar cidden sadece ilkler olarak kalmak zorunda mı? Bunun gibi sorular aklımı hiç boş bırakmıyor. Nedennedennedennedenneden??????  Aynen böyle beynim işte. Neden sevdiğim insanla birlikte olamıyorum?

İşin komik yanı onu unuttum bile. Görünüşü, sesi, kokusu, hiçbir şey kalmadı benimle. Ama onu özlüyorum. Onun benim olmasını özlüyorum. Belki de onu değil, aşkı özlüyorum ben. Bilmiyorum. Tek bildiğim, çok yalnızım, ve çok özlüyorum bir şeyleri.

Öyle.